بی قلم

یک چیزهایی یک روزهایی خوب می شود!

مطمئنم!

روسیاهی همیشه به زغال می ماند و آدم حسود!!!

اصلا آدم های حسود بالفطره سیاه هستند!!!

پ.ن: تو چرا اینقدر احمقانه دوست داری دیگران را؟؟؟

پ.ن2: تو می آیی لال می شوم می روی زبان می گشایم بیا!!!

بی قلم...

به تو فکر کردم باز پر حسه پرواز کو بالمتو خودم گم میشم حرف مردم میشم بد حالمپره اشک چشمام چه غریبو تنهام این روزابیخیال فردا بدون تو دنیا بی دنیا دلتنگتم حالا که بارونه رو گونه هاماشک  میرقصونه تو نباشی زندگیم زندونهدلتنگتم جوری که هیشکی نیستکاش برگردی دلتنگی شوخی نیستتو نباشی دنیام زمستونه گوش بده حرفامو فقط اون روزامو می خوامونمیگم بی رحمی تو فقط میفهمی درداموبا یه لبخند سرد دیدی آخرین بار پیرم کردهمه خوبن باهام اما خیلی تنهام زود برگرد بی قلم...ادامه مطلب

با توام ای رفته از دست هرکجا باشم غمت هست کاش روز رفتن تو گریه چشمم را نمی بست رفتیو دلتنگیم در خانه تنها ماند بغض در وا شد تو رفتی غصه اینجا ماند رفتی و هر گوشه ای زیباییت جا ماند گریه ی من بی صدا ماند بی تو فهمیدم عذاب دل بریدن را از خودم از زندگی پا پس کشیدن را معنی با دیگرانت شاد دیدن را پس بده دنیای من را پس بده دنیای من را دلخوشی هایم مرده بعد از تو این شب غمگین مرا آزرده بعد از تو آنچه با من بود بی تو ماندن بود در خیابان های باران خورده بعد از تو خواب و رویا تو شوق فردا تو از جهان تنها تو رو می خواهم اماااا تو جای دل کندن جان بخواه از من من که میمیرم برای زندگی با تو بی قلم...ادامه مطلب

شاه شمشاد قدان ، خسرو شیرین دهنانکه به مژگان شکند قلب همه صف شکنانمست بگذشت و نظر بر منِ درویش انداختگفت ای چشم و چراغ همه شیرین سخنانتا کی از سیم و زرت کیسه تهی خواهد بودبنده من شو و برخور ز همه سیم تنانکمتر از ذره نئی، پست مشو، مهر بورزتا بخلوتگه خورشید رسی چرخ زنانبر جهان تکیه مکن ور قدحی مِی داریشادی زهره جبینان خور و نازک بدنانپیر پیمانه کش من که روانش خوش بادگفت پرهیز کن از صحبت پیمان شکناندامن دوست بدست آر و ز دشمن بگسلمرد یزدان شو و فارغ گذر از اهرمنانبا صبا در چمن لاله ، سحر می گفتمکه شهیدان که اند این همه خونین کفنانگفت حافظ من و تو مَحرم این بی قلم...ادامه مطلب